Bali. Seminyak-Ubud-Lovina

Hallo allemaal, tijd voor mijn eerste blog vanuit Indonesië! Ik loop wat achter met m'n blog, een week of 3, maar ik ben te druk met vakantie vieren.

Op 16 maart kwamen we dan aan op onze volgende bestemming, Indonesië! Het vliegveld van Denpasar. Bij aankomst moesten we een formulier invullen waarmee we onze visum zouden krijgen om Indonesië in te komen. Wat zijn die mensen bij de douane toch altijd vreselijk sacherijnig, niet bepaald een gezellig welkom. Nadat we na 1,5 uur eindelijk overal doorheen waren stonden daar tientallen taxi chauffeurs die bordjes met namen omhoog hielden, 1 daarvan met mijn naam. Ik zwaaide enthousiast naar de man alsof hij mijn beste vriend was die ik ging bezoeken. (Vroeg me af of ik niet wat overdreven reageerde maar hij leek ook blij om mij te zien). De man bracht ons naar onze bestemming in het plaatsje Seminyak waar we een week in 'Agung residence' zouden verblijven. Overal in het land staan een soort offerbakjes waarin een bepaalde wierook brand. Ik respecteer absoluut het geloof hier maar die lucht van die dingen is echt niet te harden. Op straat is het oké, maar sommige taxichauffeurs hebben er ook 1 in de auto, net zoals deze. Ik heb de gehele rit dus met m'n hoofd buiten het raam gehangen. Bij aankomst bij het verblijf besloten we even te gaan slapen na de lange reis en werden vervolgens de volgende dag om 09:00 wakker.

De oom van Thalia, Patrick, was ook in Bali en met de scooter bracht hij ons naar zijn villa. Villa? Kasteel! Hij had het duidelijk beter voor elkaar dan ons. Al waren wij al blij met het bed wat bijzonder zacht was in vergelijking met de planken waarop we afgelopen weken hadden geslapen. Een vriend van Patrick, Ramon, was ook in Bali en om 20:30 spraken we af bij de Patato head. Waaaauw wat een mooie plek. Patrick en Ramon besloten ons mee uiteten te nemen en zo kwamen we terecht bij een luxe restaurant, weet niet of ik me daar helemaal thuis voelde maar lekker was het zeker!

De volgende dag zijn we naar het strand geweest en ik kan je vertellen, die is behoorlijk lelijk. Donker zand, net zoals het water. Niet bepaald wat ik verwacht had van Bali. Wat hier heel irritant is zijn de mensen die je van alles proberen te verkopen op het strand. Ik doe altijd maar alsof ik slaap.
S'avonds namen Patrick en Ramon ons mee naar de 'Jenja'. Een hele mooie club in Bali.

Omdat de vodka/sprite wel erg goed smaakte hebben we de volgende dag lekker uitgeslapen. Na het ontbijt zijn we met de taxi naar het verblijf van Ramon gegaan. Natuurlijk ook weer super mooi en je hoefde maar op het belletje te drukken en ze stonden voor je neus. Voelde me net de koningin.
S'avonds hebben we op het dak van het hotel van Ramon gegeten wat een super mooi uitzicht gaf over Bali.

In Bali heb je de traditionele stilte dag die dit jaar op 21-3 viel. De avond voor de stilte dag heb je dan een grote parade die door een deel van de stad gaat waarmee ze de 'boze geesten verdrijven'. Om 19:00 zou het beginnen dus met onze camera op zak naar het midden van de straat gelopen. Samen met honderden andere mensen zaten we op de straat te wachten tot de optocht kwam. Na 1,5 uur wachten besloten we te vragen aan een agent wat de verwachte aankomsttijd was. "Geen idee". Goed, na 3,5 uur gewacht te hebben hadden we het opgegeven en zijn we terug gegaan naar ons verblijf. Jammer.

De volgende dag was dan de stilte dag. Niemand mag dan de straat op en alleen in hotels kan er gegeten worden. De mensen hier denken dat als de boze geesten naar Bali komen en ze niemand op straat zien dat ze dan weer weg gaan. Goed. Terwijl we 's avonds aan ons 2de deel van het boek 50 shades of grey zaten werden we gebeld op onze hotelkamer of we het licht uit wilde doen. Ook dat mocht dus niet. Zaten we dan in het donker om 7 uur 's avonds.

De volgende dag hebben we ons met de taxi naar het plaatsje Sanur laten rijden waar volgens bekende van Thalia een buddha to buddha winkel zou zitten. Na een paar rondjes te zijn gereden hebben we het opgegeven en hebben we ons naar het plaatsje Kuta laten rijden waar we wat geshopt hebben in een grote shoppingmall.
Patrick had ons verteld dat een Nederlandse man, die regelmatig op tv is als kok, een restaurantje was begonnen in Bali. We waren nieuwsgierig en besloten om daar te gaan lunchen. Met de taxi lieten we ons erheen rijden en ergens in de middel of nowhere kwamen we dan aan bij het restaurant. In het kleine restaurantje werden we warm ontvangen. Er stond een klein buffet klaar en daar werden we gezellig ontvangen door de Nederlandse kok. Terwijl we zaten te eten begon het plotseling ontzettend hard te regenen en terwijl wij verplaatste naar een droge plek werden we aangesproken door wat oudjes die Nederlands spraken. Ze kwamen uit Nederland maar woonde nu al jaren in Indonesië waar ze het erg goed leken te hebben.
Ze vroegen of we mee terug wilde rijden met de taxi van het restaurant en zo reden we met onze nieuwe oude vriendjes mee terug naar ons verblijf.
Aangekomen bij ons verblijf hebben we onze backpack ingepakt, want de volgende dag vertrokken we naar het midden van Bali, Ubud.

Na een taxi rit van 1 uur kwamen we aan bij ons hostel in Ubud, 'Hostel Ubud'. Er was 1 slaapzaal die we zouden gaan delen met zo'n 20 man. Gezellig wel. Helaas werd ik s'middags ziek wat niet heel ideaal is als je in een hostel zit. (Als je ziek bent wil je gewoon lekker lelijk zijn en onder je deken liggen met hoofd en al). Toch besloten we kaartjes te kopen voor een traditionele dansvoorstelling die avond. Met veel tegenzin toch naar de dansshow gegaan. Het was erg mooi, maar ook een beetje vreemd. Halverwege de dansshow voelde ik me helaas echt niet goed dus zijn we terug gegaan naar ons hostel, waar we besloten om naar een homestay (homestay Ubud Sedana) te verhuizen zodat ik daar een beetje kon uitzieken. We werden heel vriendelijk ontvangen door de lieve mensen van de homestay. Ze raadde ons aan om guave sap te drinken voor mijn buik en terwijl ik lag uit te puffen op bed is (mijn zorgzame) reisgenoot de stad in gegaan voor een guave sapje.

Na een lange nacht zweten en wat guave sapjes werd ik de volgende dag gelukkig een stuk beter wakker. We besloten deze dag rustig aan te doen en namen een pedicure en een gezichtsbehandeling en aten s'avonds lekkere tapas in een restaurantje vlakbij. Bij terugkomst in het verblijf pakte we onze backpack in want de volgende dag zouden we vroeg vertrekken naar het noorden van Bali, Lovina.

Zo werden we de volgende ochtend opgehaald met een minibusje die ons naar Lovina zou brengen. In het busje werden we vergezeld door een Nederlands stel en na een hoop verhalen te hebben uitgewisseld kwamen we na 2,5 uur aan in Lovina. Bij aankomst werden we gelijk aangesproken door een man die duidelijk wat van ons wilde en buiten dat ook heel irritant was, vooral omdat hij heel vaak dezelfde Nederlandse woorden herhaalde die hij schijnbaar ooit geleerd heeft. Hij wilde natuurlijk dat een rondtocht zouden boeken maar we besloten eerst verder te kijken. Nadat we onze backpack in ons verblijf 'Ray beach inn' hadden neergegooid zijn we wat gaan eten in het centrum. Letterlijk één straat met wat restaurant en een supermarkt. Na het eten boekte we een rondtocht door Lovina en omgeving voor de dag erna. Ook het Nederlandse stel wat we hadden ontmoet ging met ons mee.

De reden dat veel mensen naar Lovina gaan is vooral vanwege de dolfijnen die je daar s'ochtends kan zien. Daarom boekte we een ticket voor de volgende morgen.
'Zo gezegd zo gedaan' stonden we om 06:00 klaar om het bootje in te gaan, een bootje waar alleen wij 2 en de kapitein, ouwe sok die af en toe wat aan de motor draaide, in konden. Na 2 wanhopige uren op het water nogsteeds geen dolfijnen gezien, wat heel jammer was. Wel hadden we echt een prachtig uitzicht op de zonsopgang die achter de bergen omhoog kwam. Mooiste uitzicht ooit!
Na een korte powernap werden we opgehaald door een vriendelijke privé chauffeur die ons rond ging rijden in Lovina en omgeving. Nadat we het Nederlandse stelletje Matthijs en Rosali hadden opgehaald gingen we naar onze eerste stop, de waterval. Na een kort ritje door de bergen en een wandeling door het bos met veel grote spinnen (iel) kwamen we aan bij de waterval. Super cool! Dit keer kwam er wel water uit. Het water was echt ijskoud en doordat het water vanaf 40 meter naar beneden kletterde leek het net of we in een storm stonden. We waren de enige die het water in gingen en waren dan ook een ware attractie voor de vele Aziatische toeristen. 'Of we even wilde zwaaien voor de foto'.. Mocht blij zijn als m'n bikini op z'n plek bleef zitten terwijl ik m'n natte manen uit m'n gezicht probeerde te houden.
Goed, tweede stop. De hindoeïstische Pura Ulun Danu Bratan tempel, gelegen aan een groot meer waar het vaak mistig is wat een mysterieus sfeertje met zich mee brengt. Na een lekkere lunch gingen we door naar onze volgende stop, een plantage. Een vriendelijk meisje leidde ons rond en liet ons zien waar alle specerijen uit Indonesië groeien. Nooit geweten dat kaneelstokjes van een kaneelblad worden gemaakt die gedroogd worden in de zon. (Nu niet gaan zeggen "wist je dat niet?!" Want jullie wisten het ook niet). Na de rondleiding kochten we wat zelf gemaakte producten en gingen door naar onze laatste stop: The hot water spring. Drie baden van verschillende temperaturen met daarin zwavel. Ook hier waren we weer een attractie voor de Aziaten. Na lekker gerelaxt te hebben in het warme water namen we, wat ongemakkelijk door alle ogen die op ons gericht stonden, een douche en reden we terug naar ons verblijf.

De volgende dag vertrokken we om 09:15 met een minibusje naar het oosten om na 3,5 uur aan te komen op Padang bai. Waar we om 13:00 de boot opstapte naar het prachtige eiland Gili Trawangan. Parelwitte stranden, palmbomen en een helder blauwe zee. Ik wist het gelijk, dit wordt mijn favoriete plek!

Sampai nanti!